Ach, pomóż wspomóż dopomóż ty – jedyny jedyniutki wyjątku czuły
– odeprzeć tłumne pospolite armie reguły
(Edward Stachura, SIĘ)

X Manifestacje Poetyckie. Zatoczyliśmy symboliczne koło od festiwalowego pikniku na skarpie Mariensztatu, przez Instytut Teatralny, Basen Artystyczny, Nowy Wspaniały Świat do Muzeum Literatury, pomieszaliśmy konwencje, narracje, gościliśmy kilkuset poetów i artystów. Co roku dyskusje i utopie, czytanie i słuchanie, zawsze na nowo odkrywana poetyka relacji w naszych „wspólnych pokojach”. W tym roku afekty, literatura i sztuka afirmatywna jako motyw główny Festiwalu. Na Mariensztacie, na łące, 10 lat temu, nienazwane „samo SIĘ działo”.
Zapraszamy !
Beata Gula

Manifestacje Poetyckie – wystawa plakatów Piotra Młodożeńca.

Na wystawie prezentujemy plakaty Piotra Młodożeńca i kilka wierszy jego dziadka Stanisława (1895-1959), jednego z najwybitniejszych polskich futurystów. Wybraliśmy poezję pełną afirmacji i malarskiej wyobraźni, korespondencję przeszłości z przyszłością. Plakaty Piotra towarzyszyły dziesięciu edycjom Festiwalu, były wizualną manifestacją poetycką. Upodmiotowieniem litery. Przeobrażeniem tekstu w obraz, a obrazu w tekst.

18.00 OTWARCIE FESTIWALU

18.15 DYSKUSJA: Literatura i sztuka afirmatywna
Prowadzenie: Michał Czaja
Goście: Przemysław Czapliński, Monika Glosowitz, Igor Stokfiszewski, Jaśmina Wójcik

Tematem przewodnim panelu będzie afirmatywność sztuki i literatury. Zależy nam przede wszystkim na tym, byśmy mogli wspólnie poszukać konkretnych zjawisk w literaturze i sztuce, które określają potencjalne warunki wyjścia z negatywności. Chcielibyśmy przyjrzeć się sztuce i literaturze jako miejscu, w którym to, co możliwe, nieustannie ustanawia swoją podmiotowość w sieci delikatnych struktur społecznych. Potencjał literatury i sztuki może stanowić dla nas punkt wyjścia do rozważań nad etyką afirmatywną, poetyką relacji, empatią, odpowiedzialnością autora i odbiorcy. Porozmawiamy, w jaki sposób sztuka i literatura jako formy komunikacji oddziałują na inne formy współistnienia, na ile potrafią stać się laboratorium konstruktywnych utopii, siecią wymiany.

Czułość to oddolny, niezależny, awangardowy ruch w fotografii współczesnej. Współorganizująca się grupa artystów młodego pokolenia i wolnomyślicieli z innych, towarzyszących nam dziedzin sztuki i kultury. Prowadzimy odważne projekty wystawiennicze, wydajemy ziny, bezkompromisowo zabieramy głos w dyskusjach na temat sztuki współczesnej. W 2013 roku Czułość otrzymała nagrodę za najlepszą prezentację na targach sztuki Viennafair The New Contemporary. Czułość powstała 29 lipca 2010r. z inicjatywy Janka Zamoyskiego i Witka Orskiego w kamienicy 5­10 ­15, na ul. Mokotowskiej 73 w Warszawie. W grudniu 2010r. przeniosła się do willi na Saskiej Kępie, na ul. Dąbrowiecką 1A. Od marca 2013, dzięki mecenatowi Griffin Art Space rezydowała w zachodniej oficynie zabytkowej Hali Koszyki, obecnie mieści się na ul Widok. Czułość prowadzona jest przez Janka Zamoyskiego.

21.00 CZYTANIE: Kamila Janiak, Grzegorz Jędrek, Szczepan Kopyt

21.30 KONCERT: Starego

Paweł Gawlik – wokal
Filip Jaremko – perkusja
Jędrzej Kołtunowicz – saksofon
Magdalena Siemieniako – gitara
Mateusz Śmigasiewicz – gitara basowa
Wiktor Świątkowski – gitara

Założyliśmy zespół w 2012 roku. Ja, czyli Paweł Gawlik, piszę teksty i śpiewam. Zespół odpowiada za muzykę, w którą się w zasadzie nie mieszam. Filip Jaremko, nasz perkusista, ukuł na nasze brzmienie określenie „poetycki bastard punk dla całej rodziny” i wszystkim z zespołu się ono spodobało, bo wcześniej nie wiedzieliśmy jak nazwać tę wypadkową naszych doświadczeń i gustów. Dla części z nas, w tym mnie, to pierwszy zespół w życiu. Dla niektórych kolejny. Mamy też w swoim manszafcie absolwenta Akademii Muzycznej. Połowa zespołu twierdzi, że umie czytać nuty. Najmłodszego członka zespołu od najstarszego dzieli pięć lat.
No i tak. Zagraliśmy dotąd prawie 30 koncertów, napisaliśmy prawie 30 piosenek. Wszystkie po polsku, więc przy dobrym nagłośnieniu można posłuchać i muzyki, i słów. Ostatnio zagraliśmy wszystkie nasze kawałki na jednym występie i wyszło nam, że możemy grać przez 3 godziny. Co nas bardzo cieszy, bo lubimy się nie spieszyć na scenie.

22.00 CZYTANIE: Konrad Góra, Elżbieta Lipińska, Natalia Malek, Robert Rybicki

22.40 PROJEKT: raWar – Maria Cyranowicz
/uwaga do składacza!!! słowo raWar kapitalikami z dużym W pośrodku/

RAWAR :::: MONOLOG BABY Z BLOKU :::: HISTORIA MÓWIONA :::: RAWAR
RAWAR to projekt tekstowy dedykowany dla rodzimych użytkowników języka
polskiego. Zapewnia komfortowy i bezpieczny odbiór niezniekształconej historii
mówionej o najwyższej jakości doświadczenia osobistego. Wyposażony w obsługiwane
intuicyjnie elementy interpretujące umożliwia optymalne odwzorowanie dźwięku
źródłowego. Specjalnie profilowane sekwencje głosowe pozwalają na wygodne i
wszechstronne manewrowanie wszystkimi lokacjami. Otwarta konstrukcja tekstowa
precyzyjnie pochłania szumy z otoczenia. Gwarantowany zerowy poziom utraty uwagi.
RAWAR :::::: ABY BIAŁOSZEWSKI BYŁ BARDZIEJ CZYTELNIĄ ::::::: RAWAR

Maria Cyranowicz – maria.braque.cyranowicz poetka, krytyczka; autorka pięciu tomików poetyckich: „neutralizacje”, „i magii nacja”, „piąty element to fiksja”, „psychodelicje”, „den.presja”; redaktorka czasopisma „Wakat”; współredaktorka książki „Gada !zabić? pa]n[tologia neolingwizmu” oraz pierwszej w Polsce antologii poezji kobiet „Solistki”.

23.00 KONCERT: Tlenek Jazzu

Staś Legus: battery (barabany)
Tomek Świtalski: sax.tenor

23.20 CZYTANIE: Kamil Brewiński, Michał Krawiel, Szymon Szwarc

24.00 KONCERT: Obligatory Cripples
bathroom punk

Kasia – drums
Szymon – voc
Maciek – guitar/voc

„NIGGA PLEASE. Było strasznie. Zjarana perkusistka nie bardzo ogarniała, co się dzieje na scenie. Gitarzysta coś tam sobie rzępolił, a wokalista, jak na wokalistę przystało, darł się. Wszystko razem brzmiało, jak nieudana podróbka Monotonix. MASAKRA.”
wolnamuzyka.blogspot.com

http://badindian.bandcamp.com/album/dinosaurs

WSPÓLNY POKÓJ

„Wspólny pokój” wziął się z odwróconego tytułu eseju Virginii Woolf z 1929 roku. Autorka zauważała, że kobietom do pisania są potrzebne dwie rzeczy – trochę swoich pieniędzy, a także tytułowy „własny pokój”. Dzisiaj, gdy własne lokum i niezależność finansowa przestały być dla nich nieosiągalnymi luksusami, jest im potrzebne co innego, a mianowicie „wspólny pokój”. Chodzi tu o takie miejsce w języku, w którym pojedyncze kobiece idiolekty i doświadczenia mogłyby się spotkać. Tak powstało nasze seminarium – grupa dyskusyjna – klub miłośniczek czytania i pisania – lusterko osobliwości – wspólny pokój wędrujących matek i nomadek.

UCIECZKA Z ORANŻERII: DOMINIKA ŚWIĘCICKA
INSTALACJA WSPÓLNEGO POKOJU: Pszczoły Live, Żółw, Sekrety

12.00 WARSZTATY: Zróbmy, dziewczyny, piramidę futryn, czyli jeszcze kilka pytań o siostrzeństwo (część 1)
Prowadzenie: Joanna Mueller
Warsztatowiczki: Monika M. Błaszczak, Katarzyna Czeczot, Maria Cyranowicz, Jakub Głuszak, Beata Gula, Katarzyna Hagmajer, Aneta Kamińska, Joanna Łańcucka, Justyna Radczyńska, Bianka Rolando, Ola Wasilewska + goście

Idea siostrzeństwa pojawiła się w 1970 roku wraz z antologią Sisterhood is Powerful pod redakcją Robin Morgan. Od tego czasu wypływała na powierzchnię wraz z kolejnymi nurtami feminizmu, jednak równie regularnie bywała znoszona przez prądy wobec niej krytyczne (by przywołać choćby redefinicję siostrzeństwa według Bell Hooks).
Podczas seminarium we Wspólnym Pokoju spróbujemy jeszcze raz zadać pytania o solidarność kobiet lub – odwrotnie – o poczucie wykluczenia pewnych doświadczeń (przekonań, języków, perspektyw – w tym także perspektywy „bratniej”, męskiej) ze współczesnych debat feministycznych.
Postaramy się jednak, żeby nie była to jałowa rozmowa o ogólnikach. Celem naszego spotkania będzie stworzenie tekstów (wierszy, kolaży słowno-obrazkowych, odezw, ulotek, wyznań, wyklejanek itp.), w których pokażemy, co nas prywatnie uwiera we współczesnym siostrzeństwie, co nas z niego wyłącza i co nie pozwala nam mówić w imieniu kobiet naprawdę „wspólnym głosem”.
Zachętą do tworzenia własnych tekstów niech będzie cytat o „dziewczyńskiej piramidzie futryn” pożyczony z wiersza Próba doszorowania Justyny Bargielskiej. Oprócz utworów autorki Nudelmana będziemy czytać wiersze innych poetek i poetów oraz wyimki ze sztandarowych dzieł feministycznych poświęconych sisterhood. Jako lektury pomocnicze (dla chętnych) chciałabym polecić powieść Raj Toni Morrison, Cwaniary Sylwii Chutnik, Matkę feministkę Agnieszki Graff, a jako kontekst filmowy – miniserial Top of the Lake w reżyserii Jane Campion. Wszelkie własne „odniesienia siostrzańskie” w książkach, filmach, sztukach wizualnych – będą mile widziane.
Na seminarium zapraszam wszystkich, którzy czują, że sisterhood – chociaż powerful – zachowuje się czasem jak Robin Hood: kradnie prywatne języki, przykrawa do sztancy i obdziela wszystkim po równo. Będziemy podkradać zawłaszczone przez feministyczną Robin Hoodkę słowa i szkicować wizje siostrzańskich (ale też braterskich) relacji od nowa. Przynieście swoje cegiełki do „piramidy futryn” – i do zobaczenia we Wspólnym Pokoju!

13.30 CZYTANIE 1: Małgorzata Lebda, Joanna Łańcucka, Bianka Rolando, Ewa Sonnenberg, Renata Senktas

14.30 BIOFILIA. To pogadanka o rzeżusze, w którą wrasta ludzka skóra, interrorze, sprawczym oddzieleniu, wynaturzeniu, przesadzie.
Katarzyna Czeczot

15.00 WARSZTATY: Zróbmy, dziewczyny, piramidę futryn, czyli jeszcze kilka pytań o siostrzeństwo (część 2)
Prowadzenie: Joanna Mueller
Warsztatowiczki: Monika M. Błaszczak, Katarzyna Czeczot, Maria Cyranowicz, Jakub Głuszak, Beata Gula, Katarzyna Hagmajer, Aneta Kamińska, Joanna Łańcucka, Justyna Radczyńska, Bianka Rolando, Ola Wasilewska + goście

16.00 CZYTANIE 2: Katarzyna Hagmajer, Aneta Kamińska, Joanna Łańcucka, Justyna Radczyńska, Joanna Mueller

17.00 Gdy tylko czuję się oglądany, seminarium o fotograficznej (nie)prawdzie, literackiej migawce i przenikalności sztuk
Prowadzenie: Natalia Malek, Zbigniew Libera, Jerzy Jarniewicz
Goście: Małgorzata Lebda, Maria Cyranowicz, Martyna Tomczyk + goście

Seminarium poświęcone korespondencji sztuk wizualnych, w szczególności fotografii oraz literatury, będące zwieńczeniem rocznego cyklu spotkań o literaturze i sztuce kobiet pt. „Wspólny Pokój”. Przyjmując za motto dwuznaczny cytat ze Światła obrazu. Uwag o fotografii Rolanda Barthes’a, przyjrzymy się, jakie opowieści snuje fotografia oraz jakie obrazy powołuje literatura i jakie relacje obie te sztuki budują ze swoimi odbiorcami. Poszukamy dokumentalnego, często splecionego z biografią, rodowodu wielu „fotograficznych zapisów”, zadamy pytania o to, co Susan Sontag nazwała „zależnością od obrazów”. Pamiętając o genderowym wymiarze relacji widz-obiekt spojrzenia i o przemocy często kryjącej się w spojrzeniu, przeczytamy teksty i obejrzymy fotografie, które przekraczają tak zarysowaną dychotomię.
W trakcie seminarium Zbigniew Libera dokona projekcji wybranych przez siebie fotografii, natomiast uczestniczki spotkania przeczytają swoje wiersze, inspirowane sztukami wizualnymi.

Wszystkie teksty zostaną zeskanowane i będą dostępne w formie pdf-ów dla zainteresowanych spotkaniem.

12.00 – 19.00 WSPÓLNY POKÓJ

KAWA I CZASOPISMA
Czasopisma literacko-artystyczne to nieodłączna część życia literackiego. Miejsce debiutów, kolejnych prezentacji, a także szkiców krytycznych i mniej rozbudowanych recenzji, ale równie ważnych dla podtrzymania twórczego fermentu. W trakcie Manifestacji Poetyckich zapraszamy do specjalnie zaaranżowanego miejsca, w którym będzie można przejrzeć prasę literacko-artystyczną i napić się kawy. Na chwilę relaksu i inspirującą lekturę zaprasza Fundacja Otwarty Kod Kultury – organizator cyklu Kawa i czasopisma, czyli wspólnego czytania prasy kulturalnej.
http://czytelnia.czasopism.pl
http://fundacja.czasopism.pl

SUBSTANCJE ŻRĄCE: do którego pokolenia wstecz możliwy jest warzywny palimpsest? Jak smakuje marchew w pantumie? Co to? A tamto? Można paluchami?
Jadłabym, ale się boję. Ja już jadłem, tak.

Monika M. Błaszczak i Konrad Góra

+ WYSTAWY:

KRZYSZTOF ŻWIRBLIS: Nowe miasto
współpraca: Monika M. Błaszczak

„Chcę zaproponować napotkanym przeze mnie przechodniom i mieszkańcom Nowego Miasta wskazanie poetyckich elementów otoczenia, które sfotografuję.
Szczególnie liczę na udział mieszkańców zamkniętego podwórza przy Rynku Nowego Miasta 17. Duże z zielenią i ławkami, karmnikami dla ptaków stanowi oazę, ale zamkniętą. Hortus conclusus, bez jego duchowych treści, zamknięty dla przechodniów oraz nadużywających alkoholu biesiadników i zasypiaczy. Mam nadzieję, że uda mi się nakłonić niektórych mieszkańców do udziału w reportażu fotograficznym oraz wypożyczenia przedmiotów, które mają znaczenie wykraczające poza ich materialność. Byś może znajdą się tam także ich własne teksty i prace artystyczne.
Mieszkańcy nie wystąpią jako aktorzy aktywistycznego działania w sprawie o… czy za… Spróbujemy wspólnie odczytać kilka nawarstwiających się na siebie tekstów, oryginalnych i rekonstruowanych, tych z urbanistycznej ramy i tych domowych, osobistych. Po to by odczuć symboliczną strukturę rzeczywistości i własnego doświadczenia.”

Krzysztof Żwirblis

Wernisaż wystawy 6 września o godz. 18.00

JOANNA ŁAŃCUCKA: Hafty, Studium Świętości

W ramach Wspólnego Pokoju prezentuję 7 haftów, które wykonałam na przestrzeni ostatnich kilku lat. Można w nich znaleźć elementy zaczerpnięte z natury, popkultury oraz ludowej ikonografii sakralnej.
Druga część wystawy to cykl rysunków pt. „Studium świętości”, wykonanych tuszem na papierze. Stanowią one rozwinięcie tematów, które poruszam w haftach i odnoszą się do sfery świętości postrzeganej poprzez przedmioty oraz symbole charakterystyczne dla naszej kultury, naznaczonej silnym wpływem religii chrześcijańskiej.

SŁAWEK DERA: Kolażówka

Kolażówka Sławka Dery to podszczypywanie rzeczywistości za pomocą papieru, nożyczek (i czasem kamienia).
Wszystkie kolaże autora obejrzeć można na facebookowej stronie „Kolażówka”. Na żywo wystawiane będą po raz pierwszy podczas X Manifestacji Poetyckich.

OLA WASILEWSKA: Brzydkie Sny

PAWEŁ KOZIOŁ: Kolaże, montaże

MINIKONGRES CZASOPISM LITERACKO-ARTYSTYCZNYCH

Pomysł minikongresu zrodził się w odpowiedzi na nurtującą nas wszystkich – redaktorów, autorów, czytelników i wydawców – od lat sytuację (finansową, rynkową, uznaniową, kulturotwórczą) prasy kulturalnej w Polsce. Do powstania tej idei przyczyniły się również doświadczenia kilkumiesięcznej działalności gospodarzy minikongresu w Koalicji Czasopism, z ramienia której powołana została przy Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego grupa robocza ds. priorytetu „Czasopisma”. Celem kongresu jest wsparcie niektórych postulatów Koalicji wobec niewystarczalności jej dotychczasowych działań, a także ewaluacja celów strategicznych polityki kulturalnej państwa dotyczącej priorytetu „Czasopisma”. Kongres nie jest jednak oficjalnym zjazdem Koalicji Czasopism.

Gospodarze: Michał Kasprzak („Wakat/Notoria”); Agnieszka Kozłowska (Fundacja Otwarty Kod Kultury); Piotr Czerniawski, Marcin Czerwiński, Paweł Piotrowicz („Rita Baum”)

12.00-12.30 Wprowadzenie

12.30–14.00 Panel dyskusyjny: „Od marginesów do centrum kultury. Kto powinien w Polsce finansować kulturę, która się (nie) opłaca?”.

„Coraz więcej pojawia się na obrzeżach. Trzeba zważać na małe rzeczy i za nimi podążać” – pisał swego czasu Ernst Bloch. Podczas panelu otwarcia minikongresu czasopism chcielibyśmy doprowadzić do konfrontacji dwóch modeli wytwarzania oraz finansowania kultury w Polsce, które umownie nazwiemy: oddolnym oraz sterowalnym. Zapytamy, jakie inicjatywy powinny być uprzywilejowywane przez grantodawców państwowych. Duże i głośne wydarzenia lub publikacje, których miarą wartości pozostaje frekwencja odbiorców, czy może działania niszowe, które nie mogą liczyć na inne niż mecenat państwa (np. komercyjne) źródła finansowania, a jednak w istotny sposób odznaczają się na mapie kulturalnej kraju? Przedsięwzięcia konserwujące kulturowe, rynkowe i społeczne status quo, czy te, które działają na rzecz szeroko pojętej misji i zmiany społecznej (w tym – przełamywania społecznych, geograficznych i ekonomicznych barier w dostępie do dóbr kultury)? Jaki wpływ powinno mieć społeczeństwo obywatelskie na politykę kulturalną państwa?

14.15–15.00 Prezentacja raportów (dotyczących czytelnictwa prasy oraz priorytetów polityki kulturalnej państwa)

15.00–17.00 Prace kongresowe
Stolik 1. – Przygotowanie listu do Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego ws. zwiększenia budżetu priorytetu „Czasopisma”
Stolik 2. – Analiza celów strategicznych priorytetu „Czasopisma” i wypracowanie propozycji zmian w preambule regulaminu priorytetu

Redaktorów chętnych wziąć udział w pracach kongresu prosimy o zapisy pod adresem wakat.online@gmail.com

17.00–18.00 Prezentacja wyników prac kongresu i dyskusja

18.30–20.00 Panel dyskusyjny: „Trash po polsku”.
Uczestnicy: Joanna Bednarek, Igor Stokfiszewski
Prowadzenie: Michał Kasprzak

„Trash” to między innymi „śmieć”, „śmietnik”, „rynsztok”. Odnosi się do tego, co prostackie, ordynarne, obsceniczne, perwersyjne, a niekiedy wręcz – pornograficzne. Znamionuje niższe rejestry kultury, instynkty i obsesje społeczne, określa to, co jest utrzymywane w dole lub zostało zepchnięte na margines przez neoliberalny konsensus. Poprzez swoje rozmaite etymologie mógłby wskazywać na kategorię ludzi-odpadów, których pozbawiono głosu lub nie zaproszono do wspólnego stołu podczas projektowania republiki. Mógłby zatem reprezentować tych, którzy pozostają poza wszelką reprezentacją (lub znanymi nam modelami reprezentacji), albowiem jako odpady (zbędne resztki) nie mogą zostać zrecyklingowani i włączeni w proces reprodukcji systemu. To resztki, dające znać o sobie co najwyżej w języku symptomalnym – za pomocą bełkotu, onomatopei, szumu (jako głosu szumowin). Trash łączy więc w sobie wymiary estetyczny i klasowy. Na ile byłby nośną kategorią opisową dla polskiej krytyki kultury? W jaki sposób polska literatura upomina się o przestrzenie trashowe?

15.00 SPOTKANIE: Trzech Wiejskich Filozofów: Krzysztof Bieleń, Jacek Mączka, Michał Sobol
Prowadzenie: Adam Wiedemann

Na to spotkanie chciałbym zaprosić poetów z mojego mniej więcej pokolenia (Jacek Mączka urodził się w 1965-ym roku, Krzysztof Bieleń w 1967-ym, Michał Sobol w 1970-ym), pozostających na marginesie życia literackiego z racji łączącej ich „prowincjonalności” – wszyscy trzej zamieszkują małe galicyjskie miejscowości i rzadko się stamtąd ruszają. Mają jednakże na swym koncie spore osiągnięcia na skalę ogólnopolską: Nagroda im. Iłłakowiczówny, zwycięstwo w Tyskiej Zimie Poetyckiej, nominacje do Gdyni i „nagrody Szymborskiej”. Ich poezja wbrew pozorom nie ma charakteru lokalnego, nie są oni „piewcami swojej okolicy”, wręcz przeciwnie, właśnie oni wydają (mi) się w tej chwili poetami najbardziej uniwersalnymi, zdającymi sobie sprawę z ciężaru bagażu kulturowego, jaki niesiemy. Mimo że tylko Sobol ma wykształcenie filozoficzne (pozostali dwaj są filologami), wszyscy trzej uprawiają „poezję myśli”, nieefektowną acz mistrzowską formalnie, skupioną raczej na refleksji niż na hołdowaniu jakimkolwiek modom. Jednocześnie, rzecz jasna, w ich utworach ważne miejsce zajmuje natura tudzież tak czy owak pojmowana „wiejskość” – warto się jednak zastanowić, czy „miasto” jako temat już nam się trochę nie znudziło, czy nie przeżywa ostatnio pewnego kryzysu. Spotkanie polegałoby na czytaniu wierszy przerywanym dyskusją.

21.30 KONCERT: Dog Whistle

Specjalistki od dwuminutowych piosenek, granych na dwóch chwytach. Zaczynały mocno osadzone w estetyce amerykańskiego lo-fi z lat 80, dopóki części setu nie zaczęły śpiewać po persku. Coverują między innymi irańskiego króla disco Arasha oraz dawne ludowe piosenki z prowincji Fars. Ostatnio poważnie rozważają rozbudowanie techniki grania o trzeci akord. Ich debiutancka płyta jest już gotowa i ukaże się wkrótce. Koncert na Manifestacjach Poetyckich to okazja do sprawdzenia ich kolejnego talentu – recytatorskiego, w bon motach irańskiej poezji.

Ania: śpiew, gitara, bas
Lena: śpiew, komunijne Casio, bas

22.15 CZYTANIE: Maciej Taranek, Rafał Różewicz, Piotr Janicki, Rafał Rutkowski

23.00 KONCERT: FORMACJA FANTAZMAN

Cezary Kęder – wokal,
Sebastian Pypłacz – elektronika, głos,
Piotr Sokołowski – bas

Formacja Fantazman nie ma stałego składu – jest dziełem w toku, rozpiętym między muzyką a literaturą. Rdzeń zespołu tworzą Sebastian „Stian” Pypłacz oraz Cezary K. Kęder.
W listopadzie 2012 roku ukazała się pierwsza płyta Formacji, zatytułowana „Tu będę”, muzycznie łącząca ambient i electro-pop. EP i CD „Tu będę” (2012) powstały w ramach projektu promującego wydaną przez Wydawnictwo FA-art książkę Christiana Krachta Tu będę w słońcu i cieniu (2011).
Od 2013 roku Formacja Fantazman zaprasza do współpracy muzyków, z którymi przygotowuje nowe aranżacje utworów znanych z debiutanckiej płyty, covery utworów innych artystów oraz pracuje nad kolejnymi własnymi projektami. W roku 2014 występuje w składzie Cezary K. Kęder (wokal), Sebastian Pypłacz (programowanie elektroniki, wokal), Piotr Sokołowski (bas, wokal) i ogrywa materiał na przygotowywaną EP „Skomlenie”.
https://www.facebook.com/formacja.fantazman
https://www.FA-art.pl/Formacja-Fantazman

23.30 KONCERT: OJ – Krzysztof Gryko

Projekt poetycki na bouzouki i wokal, w których polskie ‚ja’ zderza się z orientalnym ‚aj’. Skoro melodia staje się własnością wiersza, to wiersz staje się własnością melodii.
Oni zrobić nic nie mogli, wiersz się modli do melodii.

00.00 CZYTANIE: Martyna Buliżańska, Joanna Dziwak, Joanna Lech, Martyna Tomczyk

00.25 MARATON

12.00 WYKŁAD: LABORA ET AMA. O życiu i twórczości Tove Jansson oraz o tym, skąd się biorą trolle.
Prowadzenie: Justyna Czechowska

Tove Jansson, znana na całym świecie jako twórczyni świata trolli zwanych Muminkami, była córką rzeźbiarza i rysowniczki, ukończyła studia malarskie, a swoje pierwsze pieniądze zarobiła jako nastolatka ilustrując okładki fińskiego satyrycznego magazynu. Skąd zatem u tak mocno związanej z obrazem artystki pomysł na pisanie? Po ukończeniu w 1970 roku serii o Muminkach, Jansson poświęciła się malarstwu i pisaniu wyłącznie dla dorosłych. Mini powieści i opowiadania stały się idealną formą dla jej twórczości, w której opisuje swój świat: pracę, miłość i sztukę.

12.30 WYKŁAD: „Chodzi o to, aby zmienić świat”. Komunistki i duch transgresji
Prowadzenie: Agnieszka Mrozik

Kim były kobiety zaangażowane w komunizm? Dlaczego stawały się komunistkami i co miała do tego płeć? Jaka była ich pozycja w ruchu robotniczym i w partii? Jak wyglądała ich wizja lepszego świata, także dla kobiet? Odpowiedzi na te pytania poszukamy w tekstach wspomnieniowych polskich działaczek komunistycznych przed- i powojennych, w publicystyce komunistycznych teoretyczek i utworach literackich radykalnie lewicowych pisarek (m.in. Wandy Wasilewskiej, Janiny Broniewskiej, Romany Granas, Heleny Bobińskiej, Heleny Krahelskiej, Jadwigi Siekierskiej). Ich twórczość przynosi interesujący, choć zapomniany wzorzec kobiecej podmiotowości i zaangażowania politycznego, inny niż dominujący dziś – indywidualistyczny, sprywatyzowany – język opisu uwikłania kobiet w patriarchalne i kapitalistyczne stosunki społeczne oraz walki przeciwko temu uwikłaniu, inny niż patriarchalny, monogamiczny model rodziny, inne spojrzenie na seksualność. Wyłania się z tej twórczości wizja komunizmu jako projektu transgresji płciowej, klasowej, seksualnej, narodowej. Nas interesować będą także granice tej transgresji – tak w literaturze, jak i w życiu.

13.00 CZYTANIE: Basia Klicka, Agnieszka Kozłowska, Joanna Łańcucka, Anna Piwkowska, Joanna Wajs

14.15 DYSKUSJA: Czytam, bo lubię – rozmowa o powieściach dla dziewcząt
Prowadzenie: Sylwia Głuszak
Uczestnicy: Grażyna Bąkiewicz, Anna Piwkowska, Joanna Wajs

Dziewczyny czytają więcej książek niż ich rówieśnicy, więcej niż rodzice. Autorka książek dla młodzieży, redaktorka i literaturoznawczyni porozmawiają o tym, jakiego rodzaju literaturę wybierają młode czytelniczki, czego od niej oczekują i czy polska oferta wydawnicza spełnia ich oczekiwania. Zapraszam do uczestnictwa w dyskusji o współczesnej polskiej literaturze dla dziewcząt.

11.00 – 16.00 WSPÓLNY POKÓJ

PAWEŁ KOZIOŁ: Kolaże, montaże

11.00 – 16.00 Czytelnia u Baby Jagi
Prowadzenie: Dorota Brodowska, Magdalena Luboradzka

Gdzie mieszka Baba Jaga? Co jada na obiad, w jaki sposób czaruje i jak to się stało, że w jej domu pojawił się czarny kot? A przede wszystkim: skąd wzięła się ona sama i czy zawsze należy się jej bać…?
Poznajcie tajemnice czarownicy! Będziemy czytać, opowiadać, rysować, przygotowywać magiczne eliksiry i jeść przysmaki ze spiżarni Baby Jagi. Zapraszamy do jej niezwykłej siedziby, która na jeden dzień stanie się czytelnią, czarodziejskim laboratorium i miejscem pełnym niespodzianek dla dzieci i rodziców.

13.00 – 14.30 OTWARTY TURNIEJ JEDNEGO WIERSZA

18.00 CZYTANIE: Marcin Sendecki, Andrzej Sosnowski, Maciej Melecki, Adam Wiedemann

19.30 PROJEKT: Kapibary (KPB)

Gdy wrażliwość spotyka się z brutalnością. Gdy chamstwo spotyka się z kulturą. Gdy słowo spotyka się z nutą. To co? Nic dobrego z tego nie może wyjść. Krzyś Bąk i Kuba Przybyłowski (pseudo.) udowadniają, że to prawda.
Ekskluzywny projekt muzyczny dwóch najsłynniejszych warszawskich, acz nie pochodzących z Warszawy (Grudziądz, Ostrowiec) poetów. Projekt którym chcą udowodnić, że literę i nutę da się nagiąć do granic wytrzymałości niematerii.

20.00 CZYTANIE: Bartosz Konstrat, Michał Czaja, Seweryn Górczak, Jakub Głuszak, Monika M. Błaszczak

21.00 KONCERT: Black Coffee

Maciej Żychowicz – gitara, wokal
Stanisław Legus – Perkusja
Jakub Tyro-Niezgoda – Bas

Przez całe trzy lata działalności dostaliśmy tylko dwie recenzje. Łukasz Kamiński z „Gazety Wyborczej” napisał o nas „Porozumienie w jazgocie, hałasie i psychodelii”. Z kolei redaktor z portalu wearefrompoland.blogspot.com zarzucił nam brak dobrych, rokenrolowych piosenek i napisał, że bycie „stylish” samo w sobie nie wystarczy. Generalnie zgadzamy się z jedną i drugą.