13 września (środa) o godz. 18:00 zapraszamy do Muzeum Literatury na wernisaż wystawy”Lodorosty i Bluszczary”

Wystawa zatytułowana Lodorosty i bluszczary poświęcona jest twórczości poetyckiej dla dzieci Jerzego Ficowskiego, który przez ponad trzy dekady (od drugiej połowy lat 50. do końca lat 80.) tworzył teksty z myślą o najmłodszych odbiorcach. Utwory te stanowiły istotną część twórczości poety, który przez lata współpracował z pismami dziecięcymi – „Płomyczkiem” i „Świerszczykiem”. Opublikował także wiele książek dla dzieci. Drukiem ukazały się m.in.: Denerwujek (1961), Kolorowy kalendarzyk (1964), Urodziny motyla (1965), Zielona majka (1968), Śnieżne rymy białej zimy (1969) czy Wisła wpadła do Bałtyku (1987). Jerzy Ficowski, to w ogromnej mierze „poeta przyrody”, jej dynamika i rytm zmieniających się pór roku stanowią scenerię i tematykę wielu wierszy, które mimo upływu lat zachowują swoją niezwykłą energię językową i literacką.

Na ekspozycji prezentowane są zarówno materiały archiwalne (czasopisma, fotografie, maszynopisy) pochodzące z archiwum autorskiego poety, jak również oryginały prac i projekty książek poetyckich dla dzieci, do których ilustracje przygotowywali wybitni twórcy – przedstawiciele polskiej szkoły ilustracji – m.in. Adam Kilian, Wiesław Majchrzak, Mieczysław Piotrowski, Gabriel Rechowicz, Ewa Salamon, Bożena Truchanowska, Józef Wilkoń, Zdzisław Witwicki. Ich uzupełnieniem jest cykl prac jednej ze znakomitych ilustratorek młodego pokolenia – Gosi Herby, która zilustrowała najobszerniejszy z dotychczasowych wyborów wierszy dla dzieci Jerzego Ficowskiego Lodorosty i bluszczary (2017).

Wystawa powstała we współpracy z Fundacją im. Jerzego Ficowskiego, Festiwalem Literatury dla Dzieci i Wydawnictwem Wolno.

Koncepcja i przygotowanie wystawy: Jarosław Borowiec
Wystawa czynna od 23 sierpnia do 30 września 2017 r.

JERZY FICOWSKI (1924–2006) – poeta, prozaik, eseista i tłumacz. Zadebiutował tomem poetyckim Ołowiani żołnierze (1948), po którym ukazały się, m.in.: Zwierzenia (1952), Ptak poza ptakiem (1968), Pantareja (2006). Opublikował także książki prozatorskie – Wspominki starowarszawskie (1959) i Czekanie na sen psa (1970) – oraz eseistyczne, poświęcone kulturze romskiej i żydowskiej, m.in.: Cyganie polscy (1953) i Okolice sklepów cynamonowych (1986). Przez wiele lat badał twórczość Brunona Schulza i Witolda Wojtkiewicza.
Ważną część jego twórczości stanowiły utwory dla dzieci. Przez lata współpracował z pismami dziecięcymi – „Płomyczkiem” i „Świerszczykiem”. Opublikował wiele książek skierowanych do najmłodszego odbiorcy. Drukiem ukazały się m.in.: Syrenka (1957), Kolorowy kalendarzyk (1964), Zielona majka (1968) czy Śnieżne rymy białej zimy (1969). Za swoją twórczość został uhonorowany wieloma nagrodami, m.in.: Nagrodą Pen Clubu (1977) oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2004).