Przedstawiamy program Nocy Muzeów w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza. Zapraszamy 19 maja od godz. 19.00.

20.00
Wernisaż wystawy: Evviva l’arte! Jubileuszowa prezentacja (1952-2012) fragmentów kolekcji własnych Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Wystawa w 60 rocznicę powstania Muzeum – więcej

20.30
Tadeusz Baird. Koncert muzyki kameralnej w wykonaniu: Lilianna Zalesińska – mezzosopran, Piotr Szymanowicz – fortepian, Anna Błaszczyk – flet, Maria Peradzyńska-Filip – flet, Wojciech Sławiński – wiolonczela.

W programie:

Tadeusz Baird, Pieśni Truwerów, 1963, głos, fortepian, 2 flety, wiolonczela;
Tadeusz Baird, Sonatina nr 2, 1968, fortepian solo;
Tadeusz Baird: Pięć piosenek dla dzieci, 1955, głos i fortepian;

Ponadto: Witold Lutosławski, Wariacja Sacherowska, wiolonczela solo
Krzysztof Meyer Quartettino op. 16, Głos, flet, wiolonczela i fortepian
Stefan Kisielewski, Impresja kapryśna na flet solo

Wykonanie utworów Tadeusza Bairda odbywa się i jest współfinansowane w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Nowe interpretacje

22.30
Spektakl Czarna godzina. Biesy i inne wiersze Władysława Broniewskiego. Spektakl poetycki w wykonaniu Grzegorza Gieraka i Sławomira Hollanda. Z udziałem Michała Górczyńskiego – saksofon

Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza
Rynek Starego Miasta 20
Warszawa

—

Przedwcześnie zmarły Tadeusz Baird (1928-1981) należy do grona najbardziej utalentowanych i oryginalnych kompozytorów polskich II połowy XX wieku. Jego niezwykle bogata ilościowo i zróżnicowana stylistycznie twórczość przechodziła różne fazy – od neoklasycyzmu po dodekafonię w stylu Albana Berga. Niezależnie od ewolucji stylistycznej, twórczość Bairda najpełniej określają dwie postawy – silne zakorzenienie w tradycji oraz liryczna, przepojona melodyjnością i z ducha romantyczna ekspresja. Idea tworzenia muzyki mocno powiązanej z tradycją poprzednich epok – poczynając od renesansu i baroku, a jednocześnie pogodnej i komunikatywnej szczególnie silnie przejawiała się w pierwszej, neoklasycznej fazie jego twórczości. Z tego okresu pochodzi jedno z najbardziej znanych dzieł kompozytora – Cztery sonety miłosne na baryton i orkiestrę (1956). Utwór, napisany do sonetów miłosnych Williama Szekspira to jedna z pierwszych polskich kompozycji drugiej połowy XX wieku obficie wykorzystująca elementy archaizacji muzycznej. Wzorowany na stylistyce quasi-renesansowej i operujący prostymi środkami muzycznymi, urzeka przejrzystą formą i pełną surowego piękna liryczną ekspresją, tak charakterystyczną dla wysublimowanej estetyki tego kompozytora. Do innych, szczególnie przesiąkniętych pierwiastkiem lirycznym kompozycji Bairda można także zaliczyć: suitę Colas Breugnon, Cztery nowele, Cztery dialogi, Sinfonię breve, Canzonę, Elegię, Koncert obojowy oraz Concerto lugubre.

źródło: Instytut Muzyki i Tańca