Kongres tłumaczy, konkurs na plakat, spektakle, koncerty i dyskusje literackie zorganizuje Muzeum Witolda Gombrowicza dla przypomnienia pięćdziesiątej rocznicy śmierci Witolda Gombrowicza. Będzie to możliwe dzięki dotacjom przyznanym muzeum przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorząd Województwa Mazowieckiego.
Minister Kultury wsparł rocznicowe wydarzenia kwotą 200 tysięcy złotych. Marszałek Mazowsza, które ogłosiło rok 2019 Rokiem Gombrowicza, przeznaczył na ten cel 180 tysięcy. – Za te pieniądze, uzupełnione pomocą naszych stałych sponsorów, takich jak mecenas Nagrody Gombrowicza Jarosław Krzyżanowski, zorganizujemy intensywne „półrocze Gombrowiczowskie”, które rozpocznie się na kilka dni przed rocznicą – informuje Tomasz Tyczyński, kurator MWG.
Rocznica śmierci pisarza przypada 24 lipca. W tym dniu w Vence, ostatnim miejscu biografii Gombrowicza, Andrzej Seweryn przedstawi francuskiej publiczności monodram zbudowany z fragmentów „Dziennika”, chyba najbardziej aktualnego dzieła Gombrowicza. Wcześniej, 20 lipca ten sam spektakl, oczywiście tym razem po polsku, będą mogli obejrzeć uczestnicy dwudniowego wydarzenia, które organizatorzy zatytułowali „Kosmos Gombrowicza”.
Oprócz monodramu w programie traktujący o emigracji projekt jazzowo-literacki Dominika Bukowskiego „Transatlantyk”, koncert wciąż niepokornego wobec form zespołu Lao Che, a także wystawa oryginalnych fotografii z Vence Cedrica Fiorettiego, który to barwne miasteczko na Lazurowym Wybrzeżu utrwala w czarnobiałym formacie. Ten dwudniowy piknik literacki nawiązywał będzie w oryginalny sposób także innej rocznicy: pięćdziesięciolecia lądowania człowieka na Księżycu – zapowiada Ewa Witkowska, zastępca kierownika MWG, koordynująca organizację Gombrowiczowskiego „półrocza”.
We wrześniu rozstrzygnięty zostanie organizowany we współpracy z Muzeum Plakatu w Wilanowie międzynarodowy konkurs na plakat zatytułowany „Gombrowicz półwieczny”. Kurator Muzeum Plakatu Mariusz Knorowski wybrał do udziału w nim dziesięcioro wybitnych artystów z różnych kręgów kulturowych. Więcej szczegółów na ten temat już za kilka dni.
Również towarzyszący przyznaniu Nagrody Gombrowicza festiwal literacki „Opętani Literaturą”, odbywający się we wrześniu we Wsoli i Radomiu, nawiązywał będzie do Gombrowiczowskiej rocznicy. Jego hasłem będzie w tym roku „Literatura czyli półwieczność”, a oprócz rozważań o śmierci, pamięci i jej literackich zapisach w programie m.in. „Sąd nad Nagrodą Nobla”, której Gombrowicz „o mało co” nie dostał. Dyskusja odbędzie się w miejscu szczególnym, bo w sali rozpraw w zabytkowym budynku radomskiego Sądu Okręgowego.
– W październiku natomiast Kongres Tłumaczy Gombrowicza, wydarzenie, o którym od lat marzyliśmy wspólnie z Ritą Gombrowicz, patronką i uczestniczką naszego Gombrowiczowskiego półrocza – zapowiada Tomasz Tyczyński. Do udziału w Kongresie Muzeum zaprosiło tłumaczy ze wszystkich języków, na które Gombrowicza przekładano. – Dotychczas swoje uczestnictwo potwierdziło blisko trzydzieścioro tłumaczy – informuje Anna Spólna, współprogramująca i koordynująca to wydarzenie. Zaproszenie do Komitetu Naukowego kongresu przyjęli Rita Gombrowicz, Małgorzata Smorąg-Goldberg, Bożena Zaboklicka, Leonard Neuger, Jerzy Jarzębski oraz Rolf Fieguth. Partnerem przedsięwzięcia jest Instytut Adama Mickiewicza, który zabiega o środki na organizację części wydarzeń kongresowych w Vence.
Głównym wydarzeniom rocznicowym towarzyszyć będą też działania promocyjne, takie jak duża mobilna wystawa zatytułowana po prostu „Gombrowicz”. Autorem projektu plastycznego wystawy będzie Adam Orlewicz, znany już z kilku Gombrowiczowskich realizacji. – Wystawę chcemy pokazywać w przestrzeni publicznej, w Warszawie, Radomiu, być może również w Vence – informuje Robert Utkowski, specjalista ds. edukacji i promocji w MWG. – A w przyszłym roku spróbujemy zorganizować wędrówkę „Gombrowicza” po innych polskich miastach – dodaje. Bo jak podkreśla kurator MWG, Tomasz Tyczyński, Gombrowicz jest zaledwie półwieczny, więc wciąż jeszcze żywy. Nadal warto mówić o Gombrowiczu i Gombrowiczem.
Fot. Hanne Garthe / archiwum Rity Gombrowicz
