Jarosław Klejnocki wspomina Janusza Odrowąż-Pieniążka, swojego poprzednika na stanowisku dyrektora Muzeum Literatury.

Imponowała mi Jego witalność i pracowitość. Dyrektor był członkiem rozlicznych organizacji i stowarzyszeń, zasiadał w wielu dostojnych gremiach instytucjonalnych i honorowych – uczestnicząc w ich działaniach, inicjatywach, zebraniach i posiedzeniach. Zawsze, gdy odwiedzałem Go w Jego gabinecie, coś pisał, albo czytał, przeglądał materiały, porządkował swoje archiwum. Był człowiekiem ciągle zajętym, ale widać też było, że zajęcia te sprawiają mu przyjemność. Nigdy nie usłyszałem od Niego wyrazów zgorzknienia czy rezygnacji. I był człowiekiem chętnie się uśmiechającym. To był taki uśmiech dobra, z którego emanował optymizm i – tak mi się zawsze zdawało – radość istnienia.

Całość na blogu Jarosława Klejnockiego – czytaj

Fot. Anna Kowalska / ML