MOCNY CZŁOWIEK
Reżyseria: Henryk Szaro
Scenariusz: na podstawie powieści S. Przybyszewskiego Jerzy Braun, Henryk Szaro
Opracowanie literackie: Andrzej Strug
Operator: Giovanni Vitrotti
Scenografia: Hans Rouc
Kraj: Polska
Produkcja: Gloria
Rok: 1929
Obsada: Grzegorz Chmara, Agnes Kuck, Julian Krzewiński, Maria Majdrowiczówna, Artur Socha, Stanisława Wysocka, Aleksander Zelwerowicz, Tadeusz Fijewski i inni
Gatunek: dramat psychologiczny
Czas trwania: 80 min
PROJEKCJA:
11 października (czwartek) 2012 r., godz. 19:00
Muzeum Literatury
Rynek Starego Miasta 20 w Warszawie
Jeden z ostatnich polskich filmów kina niemego. Przejmujący dramat psychologiczny na podstawie powieści Stanisława Przybyszewskiego. Przez lata uznawany był za zaginiony, dopiero w 1997 roku odnaleziono jego kopię w archiwum filmowym w Brukseli. Został przekazany Filmotece Narodowej stając się jednym z najcenniejszych skarbów w jej kolekcji. W 2006 roku film został wydany na nośniku DVD w oprawie muzycznej Maleńczuk Tuta Rutkowski Super Trio.
Film ukazuje kolejne etapy moralnego upadku artysty Henryka Bieleckiego (Grzegorza Chmara), dziennikarza i początkującego pisarza. Bielecki obsesyjnie dąży do sławy i bogactwa. Podstępnie morduje swojego przyjaciela, pisarza Jerzego Górskiego (Artur Socha), a jego rękopisy wydaje pod własnym nazwiskiem. Po ukazaniu się książek wraz ze swoją kochanką Łucją (Agnes Kuck) pławi się w sławie i dobrobycie. Łucja jest jedyną osobą, która zna jego tajemnice i kiedy Bielecki wdaje się w romans z żoną swego dawnego kolegi Ligęzy, Niną (Maria Majdrowiczówna), grozi mu ujawnieniem tajemnicy. Bielecki czując zagrożenie, posuwa się do kolejnej zbrodni. Nina dowiedziawszy się o postepowaniu kochanka porzuca go dzięki czemu „mocny człowiek” staje się naprawdę mocnym człowiekiem, zwycięża zło, które kazało mu niszczyć innych w dążeniu ku własnemu szczęściu.
Grzegorz Chmara (ur. 29 lipca 1878, w Połtawie, zm. 3 lutego 1970 w Paryżu). Po studiach pod okiem Stanisławskiego, rozpoczął karierę w 1910 roku w Moskiewskim Teatrze Artystycznym. Od 1915 roku zagrał w wielu filmach rosyjskich, w tym w tytułową rolę w Rodionie Raskolnikowie. W 1919 wyemigrował do Niemiec i grał m.in. w teatrze Maxa Reinhardta. W 1922 roku ponownie zagrał Raskolnikowa u Roberta Wiene, potem Jezusa Chrystusa w I.N.R.I. Często grywał z Astą Nielsen, z która związany był również prywatnie. W 1929 roku zagrał tytułową rolę w polskim filmie Mocny człowiek. W 1933 roku wyjechał do Francji. Grywał w teatrach, śpiewał i grał na gitarze w paryskich kabaretach. W filmach pojawiał się nieregularnie do lat 60-tych.
Agnes Kuck (ur. 1911 w Dorpacie, zm. 1978 w Legionowie) – przedwojenna polska aktorka filmowa. Urodziła się w polskiej rodzinie w Estonii. Jako nastolatka w konkursie na „najmilszego podlotka” wygrała miejsce w Instytucie Filmowym Biegańskiego, gdzie rozpoczęła naukę. Do roli głównej w Mocnym człowieku wybrał ją osobiście odtwórca głównej roli męskiej – Grigorij Chmara. Jest to prawdopodobnie jedyny zachowany film z jej udziałem. Po wyjściu za mąż zrezygnowała z gry aktorskiej. Brała udział w Powstaniu Warszawskim, potem trafiła do obozu. Po wyzwoleniu znalazła się w Anglii, a do Polski powróciła w 1947 r. Ze względu na skąpe informacje, przez wiele lat uznawana była za aktorkę niemiecką. Pomyłkę sprostował jej syn, dopiero w 2006 roku, po wydaniu filmu Mocny człowiek na DVD.
Maria Majdrowiczówna (ur. 13 grudnia 1900 w Częstochowie, zm. 4 października 1984 w Krakowie) – polska aktorka teatralna i filmowa. Debiutowała w 1915 roku w krakowskim Teatrze im. Słowackiego. Występowała w sztukach Rydla, Słowackiego, Wyspiańskiego, Zapolskiej i Fredry. W 1918 roku występowała w teatrach warszawskich. W roku 1927 zagrała w filmie Orlę (reż. Wiktor Biegański), a w 1929 roku w filmie Mocny człowiek. Po II wojnie światowej wróciła do aktorstwa. W 1969 roku obchodziła jubileusz czterdziestolecia pracy na scenie.
• Pełny repertuar Kina Drohobycz: muzeumliteratury.pl/kino