Muzeum Literatury oraz portal kulturalno-naukowy „Niewinni Czarodzieje” zapraszają do udziału w „Jednowierszówce” – cyklu poetyckich spotkań, w czasie których, razem ze współczesnymi autorami i autorkami, rozmawiamy o ich jednym, wybranym wierszu. Jest to niepowtarzalna okazja by zapytać, „co poeta miał na myśli”.

Do udziału we wspólnej interpretacji utworu zapraszamy zarówno znanych autorów, jak i przedstawicieli najmłodszego pokolenia literatów. Naszym celem, oprócz popularyzacji poezji i jej twórców, jest lepsze zrozumienie współczesnych wierszy. Nie dzielimy Państwa na specjalistów i amatorów. Zachęcamy do aktywnego i bezkompromisowego udziału. Wierzymy, że każda interpretacja jest wartościowa, każdy głos jest ważny, każde pytanie jest zasadne.

5 grudnia (poniedziałek) o godz. 18:00 zapraszamy na spotkanie z Jarosławem Klejnockim. Spotkanie odbędzie się w Muzeum Literatury przy Rynku Starego Miasta 20 w Warszawie.

• Wybierasz się na spotkanie? Wydarzenie na Facebooku – dołącz/zaproś znajomych
• Omawiany wiersz: „*** (Cieniom J.I.)” – pobierz [PDF]

Organizatorzy zapewniają Państwu teksty analizowanych wierszy. Po spotkaniu zapraszamy na lampkę wina. Wstęp wolny.

Jarosław Klejnocki (ur. 1963) – poeta, pisarz, eseista i krytyk literacki. Dyrektor Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza oraz adiunkt w Instytucie Polonistyki Stosowanej UW (zajmuje się głównie metodyką nauczania i polską poezją XX wieku).

Debiutował zbiorem wierszy Oswajanie (1993). W kolejnych latach ukazały się jego książki poetyckie: Miasto otwarte (1995), Okruchy (1997), W drodze do Delft (1998), Krótka historia przeistoczeń (1999) ), Mr Hyde (1999), Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie (2002), Skarby dni ostatecznych. Psalmy, epigramaty, lamenty, litanie (2005), Victoria. Wiersze ostatnie(2009), dwa zbiory esejów: Zagłada ogrodu (1996) oraz Piołun i inne eseje chodnikowe (1999), a także prace krytycznoliterackie: wraz z Jerzym Sosnowskim Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. pokolenia bruLionu (1986-1996) (1996), studium Bez utopii? Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego (2002) oraz Literatura w czasach zarazy (2006).

Jako prozaik dał się poznać w 2002 r. Jak nie zostałem menelem (próba autobiografii antyintelektualnej). W kolejnych latach opublikował: powieść antykryminalną Przylądek pozerów (2005) oraz kryminały – Południk 21 (2008), Człowiek ostatniej szansy (2010).

Współpracuje z prasą polską (m.in. “Tygodnik Powszechny”, “Polityka”, “Rzeczpospolita”, “Kresy”, “Miesięcznik Literacki”, “Odra”) i zagraniczną (“Chicago Review”, “Die Horen”). Jego wiersze, eseje i artykuły tłumaczono na angielski, niemiecki, szwedzki, słoweński, bułgarski, węgierski, rosyjski.

Prowadzi dwa blogi literackie: Raptularz końca czasów i Poza regulaminem.

Czym jest „Jednowierszówka”? Obejrzyj spot.