Wydawało się, że twórczość Wojciecha Mencla, pseud. Paweł Janowicz, młodego poety poległego 13 września 1944 roku w Powstaniu Warszawskim, zaginęła bezpowrotnie. Rękopisów, które pozostały pod gruzami zburzonej Warszawy, zapewne nie uda się już odnaleźć. Nieoczekiwany trop pojawił się podczas zorganizowanej w 2014 roku w Muzeum Literatury wystawy „Sztuka i Naród”. Siostrzenica poety, Grażyna Kononowicz, przechowała archiwum swojego wuja: wiersze, listy, fragmenty prób prozatorskich oraz maszynopis poematu dramatycznego o św. Franciszku „Przed świtem”. Wszystkie te materiały przekazała w darze do zbiorów rękopiśmiennych naszego muzeum.

W roku 2020 ukazał się tom „Utwory zebrane” Wojciecha Mencla. Książka, przygotowana we współpracy z Instytutem Polonistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego, towarzyszy internetowej wystawie „Rycerze. Dzieci Niepodległej”. Jak pisze w słowie wstępnym dr Michał Friedrich: „…gdyby na tego młodego (na zawsze) człowieka spojrzeć przez pryzmat któregoś z wzorców parenetycznych epok dawnych, których literaturą przecież się pasjonował, trzeba by powiedzieć   o  r y c e r z u  wieków średnich oraz o renesansowym  p o e c i e”.

Wydawnictwo „ma na celu przypomnienie i odpoznanie Mencla, a przede wszystkim chyba – przywrócenie należnego mu miejsca w historii polskiej literatury XX wieku”. Odnajdziemy tu wiersze, list będący poetyckim manifestem, dramat „Przed świtem” oraz zdjęcia autora z różnych okresów życia.

Książka (opracowana graficznie przez Annę Marię Bauer) ukazała się jako trzeci tom serii „Biblioteka Muzeum Literatury”, w której publikujemy utwory literackie ze zbiorów Działu Rękopisów naszego muzeum.