Teksty zebrane w książce towarzyszącej wystawie Broniewski. Próba portretu podejmują tytułową „próbę portretu”, próbę odpowiedzi na pytanie: jaki właściwie był „prawdziwy” Broniewski.

Obok sugestii, że to jeden z najwybitniejszych liryków polskich, wyznający: „To wino jest zatrute miłosnej łzy diamentem,/z dziesięciu serc czerwiennych okrutnie wyciśnięte.”; zaraz pojawia się przypomnienie, że to mimo wszystko twórca reżimowy, „jedyny słuszny” poeta proletariacki kłaniający się „[…] po polsku/ radzieckiej sprawie/sprawie ludzkiej,/robotnikom, chłopom i wojsku”.

Jednocześnie młody, sentymentalny i poczciwy wojak, obezwładniająco szczerze wyznający: „Człowiek samemu sobie wydaje się bardzo romantyczny, gdy prosto z uścisków kochanki pędzi na koniu gdzieś w ciemną noc” i prawdziwy, doświadczony żołnierz-patriota, którego żarliwe wezwanie „Bagnet na broń!” chyba każdy czytelnik ma w pamięci.

Czuły kochanek, niezwykle wrażliwy na piękno kobiet, komponujący delikatne strofy: „Przychodzisz do mnie rano przed świtaniem/kiedy na niebie blade gwiazdy gasną […]”, a zarazem nabuzowany testosteronem samiec: „Myślałem mianowicie o tym, że koniecznym jest dla mnie mieć jakąś kobietę – jakąkolwiek, wszystko jedno […]. Zaczynałem już ciekawie patrzeć nawet na kurwy, wszystkie kobiety znane mi dotychczas zlały się w tej chwili w jedną pożądaną przeze mnie samicę […]”.

Katalog wystawy przedstawia Broniewskiego jako człowieka z krwi i kości, nieco zapomnianego, ale doskonałego pisarza, o bogatej i niejednoznacznej biografii.

Spis treści:
Jarosław Klejnocki, Broniewski. Reaktywacja?
Sławomir Kędzierski, Broniewski. Próba portretu
Waldemar Smaszcz, Wojna i miłość (legionowa biografia Władysława Broniewskiego)
Maciej Tramer, Jednorazowa historia. O ośmiu (dziewięciu) wierszach Władysława Broniewskiego
Anna Manicka, Ulica Miła
Kalendarium życia i twórczości Władysława Broniewskiego
Spis eksponatów prezentowanych na wystawie